Потребителски вход

Запомни ме | Регистрация
Постинг
26.01.2015 14:49 - Математиката на некомпетентните
Автор: 2be Категория: Лични дневници   
Прочетен: 183 Коментари: 0 Гласове:
1

Последна промяна: 26.01.2015 14:52


Колкото и да ми се иска да имам ясна цел, понякога това не се получава. Пък и е скучно. Абе май не ми се иска толкова. Музиката, книгите, виното ... това са нещата за които си струва да се бъхтиш. И многоточието ... Толкова много точки. Не е ли парадоксално. Една точка носи много повече категоричност и смисъл от многоточието. Значи многочислеността не е от такова значение. Значи дори да имаш хиляди обожатели, дори само един може да ти носи много повече смисъл и цялост. Единицата е буквално единица. Не може да се сравни с други. Попринцип не съм добра в математиката и смятането. А как ли да бъда? Понякога дори се улавям, че имам затруднение да умножа едноцифрени числа. Да не говорим за двуцифрени. Един ден се заслушах в една майка, която изпитваше детето си на таблицата за умножение. Страшно се засрамих, когато на някои въпроси започвах да мисля толкова, колкото и детето. Та нали съм завършила гимназия, че даже и университет. Нали съм рецитирала уравнения по математика. Това е. Всичко се забравя. Може би не съвсем всичко, но когато не го носиш в сърцето си няма как да просъществува от само себе си. Така е и с таблицата за умножение.

Всичко, което надминава единицата носи усложнения. Да се замисля. Ако имам два апартамента, две коли, двама любовника ... И ето пак многоточие. Трябва да си Про, за да боравиш с повече. На първо място ще е добре да можеш да събираш и умножаваш. Това все пак е стимулът на всеки. Повече. Никой не обича да дели. А и доста по-рядко се налага. А изваждането е още по-болезнено. Това означава да извадиш от нещо, което изглежда по-добре, когато е цяло. Особена ако си е твоето цяло. Да извадиш и да дадеш на някого. Но от друга страна това е добре. Това те доближава до единицата. До първоначалното, където няма усложнения, до основата на всичко.

Ех, тази черта. Нали я знаете. Когато искаш да напишеш нещо, но не си сигурен какво точно, тя е там и те чака. И мига. На празния бял уърдов-ски лист. Мига и отброява изтичащото време през което милион мисли прехвърчат в съзнанието ти, а ти стоиш и се чудиш за коя да се захванеш като удавник. И дори да хванеш някоя, това не е гаранция, че ще успееш да я изложиш по начина по който ти се иска. Може и да я загубиш, като мен. Толкова.




Гласувай:
2



Предишен постинг

Няма коментари
Търсене

За този блог
Автор: 2be
Категория: Лични дневници
Прочетен: 10169
Постинги: 5
Коментари: 2
Гласове: 5
Архив
Календар
«  Април, 2024  
ПВСЧПСН
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930